Anja, Karin en Arnold 6

Anja, Karin en Arnold 6
Het eerste deel van de terugreis gaat als een waas aan hem voorbij. Hij denkt voortdurend terug aan de 48 uur die hij met Esra heeft doorgebracht. In gedachten beleeft hij weer een aantal mooie momenten. Bij de rots met het wrak draait hij de boot in noordelijke richting. Twee grote vrachtschepen die zijn pad dreigen te kruisen doen hem beseffen waar hij mee bezig is. Hij geeft vol gas en ontwijkt de schepen. De twee kapiteins laten met hun misthoorn hun ongenoegen blijken. Hij vaart verder, zijn aandacht ditmaal bij het schip houdend. Twee uur later vaart hij de haven van Bodrum in. Frans heeft hem aan horen komen want die loopt richting zijn ligplaats. Hij stuurt de boot achteruit het vak in en Frans helpt hem met afmeren. Ze sluiten alles af en lopen naar het kantoor van Frans. Ook Nettie is op kantoor. Arnold begroet haar. “Je bent mooi op tijd” zegt Frans, “hoe vaart dit schip?.” “Ja, beter als die van mij. Het is wat robuuster allemaal” “Dat komt ook omdat jij een schip gewend was waar geen solide frame in zit en dat is niet goed, daarom voelt dit beter aan.” “Ik heb de afgelopen dagen wat zitten bellen,” zegt Frans “ik ben aan de weet gekomen dat van een serie van drie boten, waar jij er een van hebt, destijds de romp door een ander bedrijf is gemaakt. Die hebben waarschijnlijk ook die fout met dat frame gemaakt. Ook die twee andere jachten zijn inmiddels al weer uit de vaart.” “Verder weet ik uit heel betrouwbare bron dat de fabriek op dit moment een jacht in aanbouw heeft liggen, een 90-voeter, en daarvan is de koper overleden. Dus ze zitten er een beetje mee in hun maag want dat soort boten gaan nou niet bepaald als warme broodjes over de toonbank.” “Wat ik had was een 75-voeter?” vraagt Arnold. “Ja, en mijn boot die je nu mee had is een 85-voeter.” “Maar” gaat Frans verder “als jij het er mee eens bent wil ik in de gesprekken er op aan sturen dat jij die 90-voeter wel wil hebben maar dat het prijsverschil wordt gedeeld. Dan zijn zij die boot kwijt en krijg jij een mooi schip terug voor een nette prijs.” “Dat vind ik een prima deal” zegt Arnold “laten we daar maar op inzetten.” “Qua uitrusting is die 90-voeter ook een stuk completer. Zo krijg je een boeg- en een hekschroef. Verder zijn de motoren een stuk sterker. Brandstoftanks van twee keer 4000 liter en watertanks twee maal 3000 liter, dus dat probleem hebben we dan ook gelijk opgelost. In de keuken zit meer apparatuur ingebouwd, je krijgt twee gastenhutten erbij en in de boeg twee personeelshutten met een eigen badkamertje. Omdat het schip langer is neemt ook de breedte en de hoogte toe. Dus je hebt over het geheel meer ruimte. En heel toevallig, er zit geen airco op want ook die koper wilde dat niet hebben.” “We kijken vanmiddag wel” zegt Arnold. Die middag zijn de directeur van de fabriek en van de leverancier allebei mooi op tijd. Ze gaan eerst bij de boot kijken. De directeur van de fabriek heeft het al gelijk gezien. “Dit is total loss” zegt hij en ze wandelen terug naar kantoor. De voertaal is Engels en al snel zijn ze er uit. De beide mannen gaan akkoord met het voorstel van Frans om de 90-voeter te leveren en het prijsverschil te delen. Alleen niet 50/50 zoals Frans voorstelt. Uiteindelijk vinden ze elkaar op 60 voor Arnold en 30 voor de fabriek en 10 voor de leverancier. De man van de fabriek heeft een serie foto’s van die boot in zijn koffer en geeft die aan Arnold. Hij mag ze houden. Verder vertelt hij dat de boot met een week of vier klaar is en dan eventueel naar Bodrum kan worden gevaren. Aan het einde van de middag schudden ze handen en gaan uit elkaar. “Zo Arnold” zegt Frans “volgens mij hebben we een mooie deal gemaakt.” “Dat denk ik ook, het scheelt toch 40% over dat prijsverschil.” Arnold zit nog even naar de foto’s te kijken. “Kom” zegt Frans “dan gaan we er thuis een borrel op drinken.” Die vrijdag gaan ze nog een keer naar de werf en Arnold maakt een serie foto’s van de Anja. Zowel hangend in de touwen als in detail van de balken onder de slaaphut. Die serie drukt hij af op de fotoprinter die Frans op kantoor heeft staan. “Controleer je straks nou die nieuwe boot” vraagt hij aan Frans. “Zeker weten, een van mijn mannen gaat met een looplamp onder de vloeren alles controleren. Dit soort dingen overkomt me geen tweede keer.” “En als die wordt geleverd zorg jij er dan voor dat al onze spullen worden overgelegd.” “Ja daar zorgen wij voor, we bouwen ook weer een dubbele douchecabine in en de koelkastjes in de banken. Die extra’s krijg je van ons want uiteindelijk ben ik degene die jou die boot heeft aangepraat.” Die zaterdag blijft Arnold rustig bij Frans thuis zitten en hij kijkt nog een keer aandachtig naar de foto’s. Frans heeft een mooie folder van de boot opgezocht en die erbij gedaan. Zondagmorgen vroeg brengt Frans hem naar de luchthaven en zijn vlucht vertrekt op tijd. In Istanbul is het overstappen en ook weer op tijd landt hij op Schiphol. Anja wist zijn vluchtnummer en als hij naar buiten komt staan zijn meisjes hem al op te wachten. Ze geven hem allebei een knuffel en ze lopen naar de auto. Een half uurtje later zijn ze weer boven in het appartement. “En?” vraagt Anja “hoe is het afgelopen.” “Slecht en goed. Het slechte nieuws is dat de Anja total loss is” en Arnold pakt de foto’s en laat ze hun zien. Hij wijst op de getordeerde balk en de haarscheurtjes die al zichtbaar zijn. “Jammer” zegt Anja “het is zo’n fijne boot.” “Ja, maar wat ik nu heb gekocht zal jullie ook wel bevallen” en hij geeft ze de foto’s en de folder. De meiden bekijken de foto’s en zijn enthousiast. “Dat is een mooi schip Arnold” zegt Karin “en duidelijk groter, ook een mooiere keuken.” Arnold laat de dames rustig kijken. “Zeker wel fors duurder dit” zegt Anja. Arnold vertelt vervolgens van het garantiecontract en de deal die met de fabrikant is gemaakt. “Kijk voor niks gaat de zon op maar Frans en ik waren het erover eens dat ik een goede deal heb gesloten” zegt Arnold. “En hoe was het bij Esra?” vraagt Karin. “Gezellig en geil” zegt Arnold. “Dat is kort maar krachtig” zegt Anja met een glimlach “Ze was heel erg verrast dat ik kwam. Ik knipte haar winter in tweeën. Aanvankelijk wilde ze niet met me vrijen omdat ik eerlijk had gezegd dat jullie niet wisten dat ik daar was. Dus moest ik met jou bellen.” “Het is toch ook een vrouw met een gouden hart” zegt Karin “zo lief dat ze toch weer eerst aan ons denkt.” “Ja, maar toen ik eenmaal met jullie had gesproken gingen de remmen los” gaat Arnold verder. “Dat is ook wel logisch” zegt Anja “ze had je al ruim twee maanden niet meer gezien. Dus je hebt een nuttige week gehad, de boot vervangen en Esra lekker verwend.” Ze zitten nog even rustig na te praten. Dan stelt Anja voor om bij hun favoriet te gaan eten. Ze hebben een gezellige avond. Als ze thuiskomen gaan ze op tijd naar bed. Arnold is moe van de hele lange dag reizen. Anja en Karin gaan naar elkaar toe liggen en Arnold achter Anja. Ze wensen elkaar welterusten en vallen in slaap.

Het is inmiddels 20 maart als Arnold telefoon krijgt van Frans. Die meldt dat alles met de nieuwe boot nu geregeld is maar dat hij nog één ding moet hebben en dat is de naam. Ze spreken af dat Arnold binnen een paar dagen de naam doorbelt. Als Anja en Karin terugkomen uit de stad vertelt Arnold over het telefoontje van Frans. “Ik weet wel een naam” zegt Karin. “En ik heb ook al een idee” zegt Anja. “Dat is leuk, want ook ik heb een idee” zegt Arnold. “We pakken een lekker drankje en dan gaan we stemmen” zegt Arnold. Even later zitten ze aan tafel met een wijntje en een biertje. Arnold stelt voor om alle drie de naam op een kaartje te schrijven en dat omgekeerd voor hun te leggen. De meiden gaan ieder een kant op en schrijven de naam op een kaartje. Arnold doet dat ook en pakt drie dobbelstenen uit een kastje. Ze zitten weer. “We gooien alle drie een dobbelsteen en degene met de laagste punten draait zijn of haar kaartje om” zegt hij. De stenen worden gegooid en Karin is de laagste met de een. Ze draait haar kaartje om. “ANARESKA” lezen ze. “Anja, Arnold, Esra, Karin en dan van iedere naam de eerste twee letters” zegt ze. Anja glimlacht. Ze gooien weer hun stenen, nu is Anja de laagste. Ze draait het kaartje om. “ANARESKA” staat erop. “dezelfde uitleg als Karin” zegt ze. Arnold begint te lachen “Waarom lach jij?” vraagt Karin. Arnold draait zijn kaartje om en de meiden lezen “ANARESKA.” Ze schieten in de lach. “We zijn het snel met elkaar eens.” “Hè, nou gaan we weer niet vechten” zegt Karin. “Nee, ik wil met jou niet vechten, ik ga Frans bellen” en Arnold voegt de daad bij het woord. Begin april vliegen ze weer naar Bodrum. Ze komen op tijd aan en tegen twaalf uur wandelen ze de haven in. Ze gaan direct langs kantoor en Frans verwelkomt ze. Hij nodigt hun uit aan tafel te gaan zitten. Arnold tekent een aantal contracten, krijgt de eigendomsbewijzen van de ANARESKA en de sleutels. “Ik loop met jullie mee” zegt Frans “laat de koffers maar even hier staan.” Ze lopen naar een ander deel van de haven en daar ligt de ANARESKA. “Oh Arnold wat mooi” is het eerste wat Anja zegt “wat een prachtige boot is dit.” Karin staat te kijken met tranen in haar ogen. “Waarom huil je nou?” vraagt Arnold en hij trekt haar tegen zich aan. “Ik huil om de naam” zegt ze snikkend “eindelijk zijn we met ons vieren verenigd. Esra verdient dit gewoon.” Arnold houdt haar even vast. Frans staat op de achtergrond en glimlacht. Ze stappen aan boord en Arnold maakt de deur los. Ze lopen naar binnen. De meiden kijken hun ogen uit. Ze lopen alle ruimtes door. Frans legt Arnold een aantal belangrijke dingen uit. “De rest weet je uit ervaring en er zijn altijd nog handboeken. Als je er echt niet uitkomt ben ik er ook nog.” Arnold loopt met Frans mee terug naar het kantoor en laat de meisjes even alleen. Onderweg roept Frans twee havenmedewerkers en zegt dat ze die koffers naar de boot moeten brengen. Ze lopen kantoor in en gaan zitten. Frans ordent de papieren en stopt ze in een plastic mapje. “Zal ik ze weer hier bewaren?” “Dat is goed, leg maar bij de oude.” “Waarom stond Karin te huilen om die naam?” vraagt Frans. “Die naam betekent voor ons het een en ander, neem de namen Anja, Arnold, Esra en Karin en pak de eerste twee letters, dan krijg je Anareska.” “Mooi gevonden die naam en dan is het inderdaad heel symbolisch want Anareska is hier ook een meisjesnaam” zegt Frans. Ze praten nog even over wat andere dingen en als Arnold opstaat geeft Frans hem een vuilniszak. “Ik vond een lade met speeltjes in je oude boot. Die heb ik er zelf maar even uitgehaald en in deze zak gestopt” zegt hij met een glimlach. Arnold glimlacht “dank je wel.” “Je hoeft trouwens nu geen loodsboot meer op te roepen” zegt Frans “met de boeg en hekschroef mag je hier zelfstandig de haven uitvaren. Alleen nog wel even melden dat je weggaat.” Arnold loopt terug naar de boot. Anja en Karin lopen nog steeds rond en bekijken alles. “Arnold dit is een prachtig schip, zoveel dingen die anders en ook beter zijn” zegt Anja “we hebben nu ook overal van die grote plafond waaiers.” “Alleen Arnold, onze seksspeeltjes zijn wel foetsie” zegt Karin. “Kijk eens, lief geil meisje” en Arnold houdt de vuilniszak omhoog. Karin lacht en pakt de zak over. Ze besteden een uurtje aan het herschikken van de kleding en uitpakken van de koffers. Arnold loopt wat rond en bekijkt wat details van de boot. Ook een blik in het motorcompartiment. Er staat weer 2 V12 CDI motoren in maar die zijn duidelijk groter als in de vorige boot. “Zullen we zo direct maar boodschappen gaan doen?” stelt hij voor. “Ja, is goed” zegt Karin en Anja knikt ja. Met hun drieën lopen ze naar de supermarkt. Een uur later komen ze met vier volle karren terug. Een jongen van de supermarkt helpt hun. Op de boot laden ze de karren uit. De jongen krijgt een fooi en neemt de karren weer mee terug. “Zo” zegt Anja “voor de eerste twee maanden hebben we genoeg.” Ze gaan op het achterdek zitten en Karin pakt de wijnglazen. Arnold pakt een biertje en een fles wijn. Ze proosten op hun nieuwe bezit. “Het achterdek is ook ruimer. Hier kun je veel makkelijker om de banken heenlopen” zegt Anja. “Het is een hele mooi boot Arnold” zegt Karin. “En aan de Anja bewaren we een hele hoop goede en mooie herinneringen” zegt Arnold. “Ja” zegt Anja “want die boot heeft ons hele leven veranderd” en Arnold ziet dat ze vochtige ogen krijgt. Hij pakt haar even beet en ze legt haar hoofd tegen zijn schouder. Ze begint zachtjes te snikken. Het werkt aanstekelijk want aan de andere kant komt een huilende Karin naast hem zitten. Hij houdt zijn meiden alle twee stevig vast en geeft ze afwisselend kusjes op hun voorhoofd. Dan gaan ze rechtop zitten. Anja pakt twee tissues en geeft er een aan Karin. Ze snuiten hun neus en drogen hun tranen. “Sorry Arnold, maar dit moesten we even kwijt” zegt Anja. Arnold geeft haar een tongzoentje en draait zich om. Ook Karin krijgt een tongzoentje. “Zullen we maar niet meer gaan slapen?” stelt Arnold voor “dan gaan we op tijd eten bij Sünger en lekker vroeg slapen” “En morgen naar Esra” zegt Karin. “Morgen gaan we naar Ova Bükü” zegt Arnold. De volgende morgen zijn ze op tijd op en na het ontbijt besluiten ze te gaan. Frans loopt in de haven als Arnold de motoren start. Anja en Karin gooien de touwen los en Arnold zet de motoren zachtjes vooruit. Met de boeg en hekschroef stuurt hij de boot uit zijn vak. “Veel plezier!” roept Frans. “Dank je wel!” roepen de dames in koor en de boot vaart langzaam de haven uit. Eenmaal buitengaats geeft Arnold een klein beetje gas bij. De boot accelereert vlot. Een minuut of tien later komen de dames naar boven. “Hé, leuk een rondzit” zegt Anja “dat is veel fijner als je hier met zijn tweeën of drieën zit.” “Maar waar stuur je nou mee?” vraagt Karin “want ik zie hier niks zitten.” Arnold wijst ze op de joysticks die voor hem zitten. Hij laat de boot even zigzaggen. De gashendel is de andere en links en rechts daarvan zitten de boeg- en de hekschroef legt hij uit. “Binnen is hetzelfde systeem aangebracht, dus ook geen stuurrad meer.” “Dat moeten we dan weer opnieuw gaan oefenen” zegt Anja. “Het vaart wel makkelijk alleen moet je niet te bruusk bewegen want de boot reageert overal op” en hij trekt even kort maar snel aan de stuurhendel. De boot reageert direct. Arnold legt de boot weer op koers en verhoogt de snelheid iets. Hij drukt de autopilot in en pakt zijn meisjes even beet. “Lekker weer een seizoen varen met zijn drietjes” zegt hij en geeft ze allebei een tongzoentje. Ze varen de rots met het wrak voorbij. “Hij is nu een stuk gezakt, Arnold” zegt Karin. “Dat zal wel door de wind komen.” Een uurtje later komt de rots bij Ova Bükü in zicht. “Ik ben zo benieuwd wat Esra ervan vindt, van de boot maar vooral van de naam” zegt Karin. Als ze de baai indraaien ziet ze Esra al zitten. Arnold drukt twee keer op de hoorn en ze zien dat Esra wel kijkt maar niet direct reageert. Als Karin gaat staan en zwaait, zwaait ze terug en ze loopt naar de steiger. Anja en Karin lopen naar beneden om een broekje aan te trekken. Bij de steiger gekomen meert Arnold af op het anker en de meiden leggen de boot aan de steiger vast.

“Wat een mooie boot” zegt Esra “en een leuke naam. Anareska is een leuke meisjesnaam” “Dat is dan puur toeval” zegt Karin “want voor ons is het een symbolische naam.” Esra kijkt haar vragend aan. “Er staat Anja, Arnold, Esra, Karin en dan van alle vier de eerste twee letters.” Esra leest nog eens en dan barst ze in tranen uit. Arnold was er ook net bijgekomen en vangt haar op. Hij neemt haar mee aan boord en op de bank ligt ze tegen zijn schouder te huilen. Een minuut lang kan ze niks uitbrengen. Karin zit aan de andere kant en wrijft zachtjes over haar schouder. Heel langzaam wordt ze rustig. “Jullie zijn zo lief voor mij” snikt ze “ik vind dit wel een hele eer om in de naam van jullie mooie boot te staan.” Anja geeft haar een tissue en ze droogt haar tranen en snuit haar neus. Ze krijgt haarzelf weer onder controle. “Heb jij deze boot in januari gekocht Arnold?” vraagt Esra. “Ja, nadat ik bij jou weg ging heb ik in Bodrum gepraat en daar is dit uitgekomen.” “Kom” zegt Karin “dan lopen we even rond.” Ze laten Esra alle hutten zien en ook de grote slaaphut beneden met de dubbele douchecabine. Een half uurtje later komen ze weer op het achterdek en ze gaan zitten. Arnold pakt een paar drankjes en Karin haalt binnen de glazen. Met zijn vieren proosten ze op de nieuwe boot. “Kun jij de komende week niet een dag of vier vrij krijgen van Ogun” vraagt Anja “dan kun je met ons een paar dagen meevaren” “Mag dat?” zegt Esra. “Ja, even wij met zijn vieren” zegt Arnold. “Oh, dat ga ik zo meteen gelijk vragen aan Ogun.” Een uurtje later loopt Esra van boord en gaat naar het restaurant. Ze zwaait nog een keer en gaat dan naar binnen. Ze eten die avond bij Ogun en genieten van een lekkere maaltijd. Als ze bijna klaar zijn komt Esra aangelopen. Ze heeft een koffer bij zich. Ze gaat bij hun aan tafel zitten. “Ik mag van Ogun tot eind volgende week met jullie mee en mijn ouders hebben gezegd dat zij zolang op Selim passen.” “Dat is leuk Esra” zegt Karin, “dan kunnen we ook wat verder weg Arnold.” Aan het einde van de avond drinken ze nog koffie met een likeurtje, Arnold rekent af en dan nemen ze afscheid van Ogun. Ze wandelen naar de boot. Ze gaan in de kajuit zitten want buiten is het nog iets te fris. “Ik wil jullie nog even bedanken dat Arnold in de winter bij mij mocht zijn” zegt Esra. “Dat is goed Esra” zegt Anja en ze geven elkaar een kusje. “Het is een mooie gezellige boot Arnold, ook ’s avonds leuk met die verlichting” zegt Esra. Ze hebben zich ondertussen uitgekleed en zitten lekker tegen elkaar aan. Na een wijntje zegt Anja dat ze naar een gastenhut gaat. Ze is doodmoe, waarschijnlijk nog door de vliegreis en alle andere indrukken. Ze geeft ze alle drie een nachtzoentje en gaat naar bed. “Wat doen wij, Arnold?” vraagt Karin “gaan we een keertje lekker met zijn drietjes vrijen.” “Wat mij betreft wel, voor jou ook Esra?” “Ja, ik heb nog nooit met twee van jullie liggen vrijen, het lijkt me wel lekker.” “Goed, nog een wijntje?.” De dames hebben nog wel trek en Arnold schenkt ze in. Hijzelf pakt nog een biertje. Een half uurtje later staan de meiden op en wandelen naar de slaaphut. Arnold controleert een paar dingen en loopt dan ook naar beneden. Karin en Esra liggen te tongzoenen op bed. Hij gaat achter Karin liggen en kust haar op haar buik. Hij gaat heel langzaam naar haar schaamstreek en kust de binnenkant van haar dijbenen. Karin kreunt een beetje. Hij geeft een paar kusjes op haar schaamlippen en dan duwt hij ze uit elkaar. Karin draait wat op haar rug en spreidt haar benen. Arnold likt over haar natte roze vlees en proef weer een druppeltje urine. Hij likt het af. Dan voelt hij een heel klein straaltje zoute urine in zijn mond lopen. Hij vindt het heerlijk en slikt het door. Hij begint weer te likken en met zijn lippen pakt hij haar klitje beet en gaat er dan snel met zijn tong overheen. Hij gaat weer met zijn tong over haar natte vlees en hij voelt hoe zijn lieve geile meisje weer een paar druppels urine laat lopen. Hij is blij verrast door dit geile meisje, die kennelijk heel goed door heeft wat hij lekker vindt. Hij schuift twee vingers in haar natte kutje en verwent haar g-spot. Al snel ligt Karin te kreunen en dan komt ze klaar. Ze spuit haar vocht naar buiten en hij vangt het op en slikt. Hij gaat naar boven en kust haar borsten. Ondertussen liggen Esra en Karin elkaar nog steeds te knuffelen en kleine kusjes te geven. Arnold gaat naar Esra haar gezicht en ze tongzoenen. Dan krijgt ook Karin een tongzoen en ze voelt zijn stijve penis tussen haar schaamlippen komen. Ze trekt haar benen uit elkaar en Arnold penetreert haar. Hij begint haar langzaam te neuken. Karin legt haar onderbenen op zijn kont en haakt haar voeten in elkaar. Met haar voeten laat ze merken dat hij harder en sneller moet neuken. Esra ligt even toe te kijken en glimlacht. Arnold rolt zich op zijn rug en trekt Karin mee bovenop zich. Haar knieën zet ze naast zijn lichaam en ze neukt hem. Arnold voelt al wat borrelen en merkt ook dat Karin naar een orgasme gaat. Hij pakt haar bovenlichaam en trekt haar langzaam op zijn borst. Dan tilt hij haar heupen iets op en houdt ze stil. Hij penetreert haar snel, hard en diep. Karin kreunt doorlopend. Dan komen ze alle twee klaar. Hij spuit zijn sperma diep in het lichaam van zijn lieve geile meisje terwijl Karin haar vocht ejaculeert en met kracht naar buiten perst. Ze liggen even op elkaar uit te hijgen. Esra had al doekjes zien liggen en ze pakt er een. Wanneer Karin haar heupen optilt vangt ze de liefdessappen op en veegt hun allebei droog. Ze liggen even naast elkaar. Karin geeft Arnold een klein tongzoentje. “Je was weer lekker” zegt ze glimlachend. “Jij was ook lekker met je twee mini plasjes.” “Ja, vond je het lekker?” “Ik werd er aangenaam door verrast” zegt Arnold “maar jij kunt dat kennelijk, gedoseerd plassen.” “Ja, dat kan ik heel goed want ik moet nu ook plassen” zegt Karin “en dat kan ik zomaar verdelen in tien of twintig hele kleine plasjes” “Dan gaan we dat nog wel eens een keertje proberen” zegt Arnold met een glimlach Hij draait zich om naar Esra en trekt haar wat naar zich toe. “En hoe is het met mijn andere lieve neukgleufje?.” “Goed en geil” zegt Esra met een glimlach. “Dan moet je me eerst stijf pijpen dan ga ik ook nog lief zijn voor mijn Esra.” “Ik kan niet pijpen, ik weet niet hoe dat moet.” “Kun jij dat niet?” vraagt Karin verbaasd. “Karin is een grootmeester in pijpen” zegt Arnold “ze kent zoveel lekkere technieken dat iedere man klaarkomt.” “Ik ga dat een keertje leren aan jou” zegt Karin “maar ik zal hem nu wel even stijf maken” Ze buigt zich over Arnold heen en begint hem te pijpen. Esra kijkt geboeid toe en ze ziet hoe Arnolds penis al snel aanzwelt. “Zo,” zegt Karin “hij kan weer neuken.” Esra glimlacht. Ze gaat over Arnold heen zitten en hij penetreert haar. Hij voelt haar drijfnatte doosje om zijn penis heen schuiven. Ze begint zachtjes op zijn stijve penis te rijden maar al snel gaat het tempo omhoog. Karin ligt op haar zij en kijkt glimlachend toe. Esra voert het tempo op en Arnold voelt dat ze haarzelf naar een orgasme neukt. Haar buikspieren trekken en knijpen voortdurend en ze begint langzaam wat te hijgen. Arnold begint tegen te stoten en dan komt haar orgasme over haar heen. Ze kreunt en knijpt met haar spieren. Arnold voelt haar vocht op zijn ballen lopen. Hij beweegt langzaam in en uit haar. Dan begint Esra weer te neuken. Arnold pakt haar beet en draait haar op de rug. Hij rolt mee en komt bovenop haar te liggen. Nu gaat Arnold tempo maken. Esra legt haar benen zo wijd mogelijk uit elkaar en voelt Arnold heel diep in haar. Ze kreunt op iedere penetratie. Hij verhoogt zijn tempo en stoot ook wat harder. Esra kreunt nu bijna doorlopend. Arnold voelt dat ze weer naar een orgasme gaat en ook zijn sperma begint al te borrelen. Dan komen ze samen klaar. Esra voelt een heftig orgasme over haar heenkomen terwijl Arnold een paar tellen later zijn sperma diep in haar kutje spuit. Ze liggen even op elkaar en uit te hijgen. Arnold tilt zijn hoofd op en geeft haar een tongzoentje. Hij rolt van haar af en Karin vangt de liefdessappen met haar mond op. Ze geeft Esra een tongzoentje en spelen ermee. Dan slikken ze het door. “Kom, even douchen” zegt Arnold. Karin pakt een paar handdoeken en ze stappen onder de douche. Ze wassen elkaar, drogen zich af en gaan nog even naar boven in de kajuit zitten. Daar treffen ze Anja aan. “Ik kon toch niet slapen, dus heb ik maar even een wijntje gepakt.”

Esra gaat naast haar zitten. Anja slaat een arm om haar heen, “was het lekker?.” “Ik vond het heel lekker met Karin en Arnold” zegt Esra. Anja geeft haar een tongzoentje. Karin heeft inmiddels de wijntjes ingeschonken en Arnold pakt een biertje. Een kwartiertje later gaan ze naar bed. Anja en Karin gaan naar een gastenhut en Esra en Arnold naar de grote hut. De volgende morgen zijn ze op tijd wakker. Na het ontbijt loopt Arnold naar boven en start de motoren. Karin en Anja gooien de touwen los en de boot glijdt langzaam naar voren. Arnold drukt op de knop voor de ankerlier en het anker wordt gehesen. Als het anker tegen de boeg aanzit stopt de lier automatisch. Ze varen de haven uit. Eenmaal buitengaats zet hij koers naar Marmaris. Het eerste stuk op volle zee probeert Arnold wat dingen uit. Hij is er achteraf niet rouwig om dat hij de vorige boot heeft moeten wegdoen. Deze boot is zoveel moderner, zoveel lekkerder om mee te varen. Hij kruist op zo’n 18 knopen en na een uurtje komt Karin bloot naar boven. Ze heeft twee bekers koffie bij zich. Ze zet de bekers neer en gaat naast hem zitten. “En kapitein, bevalt de boot?.” “Uitstekend, lief geil meisje” en hij geeft haar een tongzoentje. “Hij vaart wel heel rustig, dat kun je vooral binnen heel goed merken.” “Deze boot heeft ook een goed frame, daarom vaart hij heel stabiel” “Dus met de Anja hadden we een keer een ongeluk gekregen?” “Ja, als we daar mee door hadden gevaren dan was die in stukken gebroken.” “Eng, dat idee, dan waren we haaienvoer geweest.” Ze zitten even stil naast elkaar, Karin leunt wat tegen Arnold aan. Die legt een arm om haar schouder. Een paar minuten later komt ze rechtop, slaat haar armen om hem heen en ze geven elkaar een tongzoen. “Ik hou van je Arnold.” “En ik hou van jou lieve Karin.” “Hé, wat lief, je gebruikt mijn naam een keertje” zegt ze met een glimlach. Ze geeft hem nog een kusje pakt de lege bekers en loopt naar beneden. Ondertussen heeft Anja het atlas op tafel gelegd en ze is Esra aan het vertellen welke tocht zij gaan maken nadat Esra weer terug in Ova Bükü is. Esra is er wat verdrietig onder maar ze begrijpt wel dat je met zo’n mooie boot ook lange tochten wil maken. “En ik weet het, zodra jullie terugkomen varen jullie toch weer gelijk naar Ova Bükü.” “Dat is zeker” zegt Anja “zodra wij terug zijn in Turkije wil Arnold toch naar Ova Bükü, naar jou toe.” “Maar je weet niet hoe lang jullie wegblijven?” “Arnold weet dat wel, we zullen het vanmiddag wel even aan hem vragen.” Karin komt er weer bijzitten. “Als we met de Anja hadden doorgevaren, waren we haaienvoer geworden” zegt ze. Anja glimlacht. “Hier zitten helemaal geen haaien” “Nou die zijn er wel” zegt Esra “maar dat zijn kleintjes en die eten geen mensen.” “Maar de Anja zou wel in stukken zijn gebroken als we er mee hadden doorgevaren” zegt Karin weer. “Dat is zeker” zegt Anja. Een paar uur later geeft Arnold een seintje dat Marmaris in zicht komt. Een kwartiertje later vaart hij de haven binnen en meer de boot af. Anja en Karin leggen de achtertouwen vast. Hij loopt naar beneden. De dames zitten lekker in bikini en hebben al een wijntje. Arnold krijgt een biertje. “Ik zie nu plaatsen in mijn eigen land waar ik nog nooit geweest ben” zegt Esra “Dat is toch heerlijk” zegt Anja “Turkije is zoveel groter en mooier als alleen maar Ova Bükü en Datca.” “Wat gaan we doen?” vraagt Arnold “Wij gaan winkeltjes kijken” zegt Anja. “Dan loop ik gezellig met jullie mee.” De dames trekken hun bikini uit en doen een jurkje aan. Arnold trekt een poloshirt aan en ze wandelen het dorp in. Tijdens het wandelen en winkeltjes kijken slaat hij afwisselend een van de drie een arm om de schouder. Af en toe geeft hij een kusje of een tongzoentje. Ook hij geniet van zijn drie meisjes, zijn drie lieve vrouwen om hem heen. Ze eten die avond lekker in Marmaris en hier wil Esra nog wel een dagje rondkijken. De dagen erna varen ze via Fethiye en Antalya naar Alanja. Esra kijkt haar ogen uit. Ze geniet zichtbaar van deze tocht. De volgende dag beginnen ze aan de terugreis. De nachten brengen ze in wisselende samenstelling met elkaar door. Meestal slaapt Esra bij Arnold. Anja en Karin vinden dat ook goed omdat ze straks een lange periode alleen is. Uiteindelijk komen ze 12 april in Ova Bükü terug. Esra heeft haar koffer al klaarstaan en ze lopen gezamenlijk naar het restaurant. Selim ziet zijn moeder aankomen en holt naar haar toe. Ze pakt het kereltje op en knuffelt hem. Ze omhelst haar vader en moeder. Dan wandelt ze met Selim naar haar appartement. Arnold loopt mee met de koffer en Anja en Karin hebben ieder een paar tasjes en een schemerlamp, de spulletjes die Esra onderweg heeft gekocht. In de hal van haar appartement valt Esra Anja om haar nek. Ze omhelzen elkaar stevig en ze tongzoenen. Ze zeggen niets, kijken elkaar alleen maar aan met vochtige ogen. Dan omhelst ze Karin, ze geven tongzoentjes en kijken elkaar met tranen in de ogen aan. Dan Arnold, ze barst in tranen uit en huilt. Ze omhelzen elkaar. Arnold geeft haar kusjes op haar voorhoofd, haar wangen en mond. Ze tongzoenen. Arnold omhelst haar stevig en dan laat hij haar langzaam los. Anja staat met vochtige ogen te kijken en geeft Esra een tissue. Ze droogt haar tranen. Dan valt ze Arnold weer om zijn nek. Arnold pakt haar nog een keertje vast. “Zie ik jullie vanavond nog” snikt Esra. “Wij gaan straks bij Ogun eten” zegt Arnold. “Hartstikke bedankt voor alles” snikt ze “dit vergeet ik nooit meer.” Arnold, Anja en Karin lopen naar de voordeur. Ze geven Esra nog een kusje en lopen dan naar beneden. Ze zwaaien nog een keer en lopen naar de boot. Onderweg groet Arnold haar ouders. Die avond eten ze bij Ogun. Het wordt een gezellige avond. Esra komt na afloop bij hun zitten. “Ik heb genoten de afgelopen weken” zegt ze “zo mooi overal, mooie baaien en havens en lekker ook met jullie kunnen vrijen” Later komt Ogun koffie met likeurtjes brengen en komt er zelf ook even bij zitten. “Eten en drinken vanavond van huis” zegt hij “jullie hebben Esra heel groot plezier gedaan.” Ze bedanken Ogun en zitten nog even na te tafelen. Dan staan ze op en ze zeggen Esra gedag. “Veel plezier de komende weken en tot begin juni” zegt Esra. Ze kussen elkaar en Arnold geeft Esra een tongzoentje. “Beloof je me dat je uit zult kijken, niet alleen voor jezelf maar ook dat je goed op Anja en Karin past” zegt Esra. “Dat beloof ik” zegt Arnold en hij geeft haar nog een klein kusje. Dan wandelen ze hand in hand terug naar de boot.

De volgende morgen zijn ze op tijd wakker. Arnold haalt vers brood en Anja en Karin maken ondertussen het ontbijt klaar. Even later zitten ze te eten. Dan komt Esra aangelopen. Ze komt aan boord. “Ik wil jullie nog gedag zeggen” en ze gaat er bij zitten. Wanneer ze hun ontbijt op hebben ruimen ze af. Dan staat Esra ook op. Ze omhelst Anja en geeft haar een tongzoen. “Heel, heel veel plezier de komende weken.” “Dank je wel Esra, we zullen aan je denken.” Karin doet een stapje naar haar toe en ze omhelzen elkaar. “Jij ook lieve Karin, heel veel plezier.” “Dank je Esra.” Dan loopt ze naar Arnold en omhelst hem. Ze geven elkaar een innige tongzoen. Arnold strijkt door haar haren en houdt haar stevig vast. ”Ook jij heel fijne weken Arnold, ik hou van je en ik wacht op je.” Ze laat hem los en loopt de steiger op. Arnold loopt naar boven en start de motoren. Anja en Karin gooien de touwen los en Arnold vaart naar voren, de ketting komt binnen en hij draait de boot. Esra zwaait en de andere drie zwaaien terug. Arnold laat de scheepshoorn een keertje klinken en dan varen ze de baai uit. Een half uurtje later komen de meiden boven met een beker koffie. “Lief van Esra dat ze nog even gedag kwam zeggen” zegt Karin. “Ik vond het knap dat ze haar tranen in bedwang wist te houden” zegt Arnold. “Zeker” valt Anja bij. Een paar uur later draaien ze de haven van Bodrum binnen. Zijn plaats is bezet. Hij roept de havenmeester op en vraagt een nieuwe ligplaats. De loodsboot komt aanvaren en die gebaart hem te volgen. Eenmaal afgemeerd gaan ze van boord. Arnold sluit water en stroom aan. Frans komt langsgelopen. “We hadden je niet terugverwacht, vandaar dat een passant daar ligt.” “Geeft niet” zegt Arnold “met een uurtje zijn we toch weer weg. Dan gaan we richting de Adriatische zee.” “Oké dus dan ben je wel een week of zes weg” zegt Frans. “Ja zoiets. Voor de rest is het een heerlijk schip. Hij vaart heel fijn. Het sturen met joysticks is ook snel gewend.” “Dus geen spijt van deze boot.” “Nee, zeker niet.” “Maar je gaat nu richting Kroatië of Venetië?” “Ja, we doen Venetië aan maar ook in Kroatië willen we wat dingen bekijken.” “Als je dan in Venetië bent moet je even olie controleren van de twee hoofdmotoren. Dat moet allemaal inslijten, begrijp je.” “Heb ik olie bij me?” “Ja, er staat een jerrycan met tien liter in de motorruimte.” “Oké, ik zal het controleren.” “Mooi” zegt Frans “goede reis dan maar en tot ziens.” Een half uurtje later komen Anja en Karin terug. Ze hebben wat laatste boodschappen gedaan en ruimen die op. Arnold pakt de papieren en loopt naar het douane kantoor. Daar laat hij zich uitklaren. Terug op de boot zitten de meiden in bikini op het achterdek. “Zullen we gaan?.” “Wat ons betreft wel” zegt Anja. “Als jullie de touwen losgooien dan gaan we weer naar zee.” Arnold vaart de boot uit zijn vak en tien minuten later zijn ze onderweg. De eerste etappe is naar Thira. Een kleine drie uur varen. Eenmaal weer op zee zet hij de snelheid op 20 knopen. De boot klieft door de golven. Arnold geniet van de vaareigenschappen van dit schip. Een kwartiertje later komen zijn meiden bloot naar boven en gaan naast hem zitten. De zon schijnt en het is al weer warm. Het is nog rustig op zee. Er zijn sowieso nauwelijks toeristen. Tegen een uur of half vier zijn ze in de haven van Thira. Nadat de boot is afgemeerd lopen ze gelijk naar het douane kantoor en laten zich inklaren in Griekenland. In de dagen die volgen varen ze verder. Via de Griekse kust en langs Albanië komen ze in Dubrovnik. In deze stad blijven ze een dagje langer en kijken er rond in de oude stadsdelen. Dan varen ze verder langs de kust en via Split komen ze een paar dagen later in Rijeka aan. Ze zijn op tijd in de haven en zitten even op het achterdek. Ze drinken rustig van hun drankjes. “Ik vond de Kroatische kust tot nog toe ook heel mooi” zegt Anja. “Zeker, alleen jammer dat ze hier van die absurd hoge haven tarieven rekenen. Nu ook weer hier in Rijeka zeventig euro voor een nacht” zegt Arnold “maar ja, buiten de haven liggen is ook niet alles.” “Die eilanden die we tot nu toe hebben gezien waren ook mooi” zegt Karin. “Kroatië is helemaal een mooi land volgens mij” zegt Anja “alleen met de boot erg duur met die hoge liggelden, dan is Turkije een stuk voordeliger.” Die avond eten ze in het oude centrum van Rijeka. Ze genieten van een lekkere maaltijd en wandelen terug naar de boot. Eenmaal aan boord pakken ze nog een drankje. “Ik denk dat ik straks maar eens lief ga doen” zegt Arnold. “Voor wie?” vraagt Karin “voor alle twee neem ik aan.” “Daar moet ik nog een nachtje over slapen” en hij lacht. “Pestkop.” “Nee hoor, lief geil meisje, ik ga gewoon lekker met jullie alle twee vrijen.” “Lekker” zegt Anja “ik heb ook wel weer zin in een stevige neef.” Een half uurtje later gaan ze naar binnen. Ze hebben een heerlijke vrijpartij waarbij ze allemaal twee keer klaarkomen. Na afloop gaan ze douchen en nog een poosje buiten zitten. De volgende morgen zijn ze laat wakker. Arnold gaat brood halen en op hun gemak ontbijten ze. “We varen straks maar eens naar Pula. Een klein stukje hiervandaan en niet zo druk als hier” zegt hij. Tegen elf uur varen ze de haven uit. Arnold blijft dicht onder de kust en hij vaart niet zo heel snel. In Pula krijgen ze een ligplaats. Arnold rekent een dag af. “Hier valt het wel weer mee, veertig euro” zegt hij “dat is te overzien.” “Gaan we een stukje wandelen in Pula” vraagt Anja. “Lijkt me wel gezellig” valt Karin bij. Ze lopen de boot af en gaan Pula in. Ze kijken wat rond in winkelstraatjes en komen op leuke pleintjes. Ze lopen een rondje door het oude Romeinse theater. En op de terugweg naar de haven vinden ze een restaurant waarvan de kaart Arnold wel aanstaat. Ze gaan op het terras zitten en bestellen een drankje. “Hier kunnen we vanavond wel gaan eten” stelt Arnold voor nadat hij de menukaart heeft bekeken. Ze gaan nog een paar uur terug naar de boot en later die avond genieten ze van een lekkere maaltijd. Weer terug op de boot gaan ze op het achterdek zitten. “Wat doen we morgen?” vraagt Arnold. “Niet hier blijven” zegt Anja “het ruikt me hier iets te veel naar uitlaatgassen.” “Ik heb wat folders meegepakt in Pula. Ik ga morgenochtend wel eens kijken.” Na een biertje en een wijntje te hebben gedronken gaan ze op tijd naar bed. De volgende morgen pakt Arnold de folders die hij van Istrië heeft meegenomen en hij bladert er doorheen. Zijn oog valt op een folder over naturistenstranden. Er ligt er een iets ten noorden van hier en daar is ook een jachthaven zo te zien.

Hij stelt het aan de meiden voor en die zijn enthousiast. “Lekker weer eens een dag in mijn blote kontje op het strand liggen” zegt Karin. Ze ruimen de tafel af. Arnold start de motoren en ze varen de haven uit. Hij volgt de kust in noordelijke richting. De folder heeft hij bij zich liggen en hij ziet de jachthaven die wordt bedoeld. Er is ruimte genoeg dus hij meert de boot af. Ze zien overal naturisten lopen, ook in het haventje. Ze trekken hun badkleding uit en lopen naar het strandje. Arnold neem een kleine leren polstas mee om de sleutels en zijn geld in op te bergen. Ze kijken rond in de jachthaven. Er is een groot restaurant met terras en ze drinken er een kopje koffie. Anja stelt voor om handdoeken te pakken en op het strand te gaan liggen. Karin pakt ook een luchtbedje en pompt dat op. Ze liggen lekker in de zon. Als Karin een poosje naar de zee ligt te kijken valt haar oog op een negroïde man met een vrij grote penis. Ze stoot Anja aan, “kijk dan Anja, die donkere man daar.” “Zo dat is een beste, die is slap al bijna net zo groot als Arnolds stijve neef. Hoe groot moet dat wel niet worden?” “Daar zou ik me wel een uurtje mee kunnen vermaken” zegt Anja. “Ik wel twee uurtjes” zegt Karin er lachend achteraan. “Nou, stout geil meisje, zo kan ie wel weer” zegt Anja lachend. Ze blijven de man volgen en een kwartiertje later gaat hij op zijn handdoek liggen. Hij lijkt alleen te zijn. Als hij een uurtje later weer het water ingaat heeft Karin hem alweer gezien. Ze staat op, pakt het luchtbedje en gaat op haar buik erop liggen. Niet te ver uit zijn buurt. Ze kijkt kennelijk wat al te opzichtig naar zijn penis want na een paar minuten vraagt de man of ze het goed kan zien. Hij spreekt Nederlands merkt Karin. Ze bloost. “Sorry” zegt ze “maar ik heb nog nooit zo’n mooie grote penis gezien.” De man glimlacht. “Jonge vrouwen zoals jij kunnen er niks mee. Je kunt hem in stijve toestand niet hebben.” “Mag ik dat een keer proberen?” vraagt Karin en ze heeft er gelijk al weer spijt van dat ze dat eruit floept. Maar de man reageert er direct op. “Je mag het van mij wel proberen” zegt hij “kom je dan naar mijn tent?.” “Nee, ik doe het liever op onze boot” zegt Karin “alleen moet ik dat even met Arnold overleggen.” “Dan loop ik met je mee.” “Ik heet trouwens Robbie” en hij geeft haar een hand. “Karin.” Robbie loopt langs zijn handdoek en pakt die op. Bij Anja en Arnold aangekomen stellen ze zich aan elkaar voor. “Arnold, ik wil vanmiddag of vanavond proberen of ik Robbie zijn penis kan hebben. Mag dat op de boot?.” Arnold kijkt naar Robbie. Geen onaardige man lijkt het hem. “Van mij mag je dat vanavond op de boot doen.” Ze praten een poosje over wat andere dingen. Robbie vertelt dat hij hier met een vriendin naar toe zou gaan maar een week voor de vakantie had hij haar in bed gevonden met zijn beste vriend. “Dus heb ik haar op de stoep gezet en ben alleen hiernaar toe gekomen.” Arnold vertelt hem een beetje wie zij zijn. “Dat is een eind weg, Bodrum in Turkije” zegt Robbie “maar het lijkt me heerlijk met zo’n mooi schip.” Etenstijd nadert en Arnold vraagt Robbie hoe het restaurant hier is. “Ze hebben lekker eten voor normale prijzen” zegt hij “en het voordeel is dat je gewoon in Adam of Eva kostuum mag eten, mits je dat op het terras doet. Binnen moet je gekleed zijn.” “Maar hoe zijn de avonden hier?” “Al weer heel warm en door het zoute zeewater vlakbij heb je geen last van muggen.” “Goed zullen we dan met elkaar daar eerst wat drinken en daarna een hapje eten?” Ze staan op, pakken hun handdoeken en wandelen naar het terras. Ze eten die avond en hebben het gezellig met elkaar. Robbie is een vlotte gezellige prater en drinkt ook een lekker biertje mee met Arnold. Tegen tien uur wandelen ze naar de boot. Ze gaan aan boord en zitten op het achterdek. Arnold pakt twee biertjes en een fles wijn. Karin pakt de glazen. Ze babbelen nog wat verder en tegen elf uur gaan ze naar binnen. Ze lopen met zijn vieren naar de wisselhut. “Mag ik het eerst een keer proberen, Karin?” vraagt Anja. “Dat mag jij wel.” “Vind jij dat ook goed Robbie?.” “Jazeker.” Karin zit ondertussen met de grote penis te spelen en neemt de eikel in haar mond. De penis zwelt aan en ze laat hem los. “Wat een heerlijke stijve paal” zegt ze met glimlach “kon je vriendin die wel hebben?” “Nee” zegt Robbie “de eerste jonge vrouw die hem helemaal naar binnen krijgt moet ik nog tegenkomen.” Karin voelt de hardheid van zijn penis. Anja pakt een potje met glijmiddel en ze smeert hem in. Dan gaat ze bovenop de piemel zitten en laat zich zakken. Het eerste stukje gaat nog wel. Maar na zo’n vijftien centimeter gaat het al moeilijk. Heel langzaam zakt ze verder. Ze voelt haar kutje tot het uiterste gespannen staan. Wanneer hij er voor twintig centimeter inzit geeft Anja het op. “Dit is veel te dik en te groot voor mij” en ze gaat van hem af. Karin heeft haarzelf ondertussen zitten vingeren zodat ze ook voldoende vocht in haar kutje heeft. Ze smeert nog een klein beetje glijmiddel op de staalharde paal. Dan kruipt ze er overheen en laat zich zakken. Ook zij kan de eerste vijftien centimeter hebben. Ze doet het heel rustig. Na twintig centimeter voelt ze de diameter van zijn paal langzaam toenemen. “Anja wil jij met mij tongzoenen” vraagt Karin. Anja schuift naar voren en ze beginnen te tongzoenen. Robbie zit verbaasd te kijken en Karin slaat haar armen om Anja heen. Heel langzaam zakt ze verder over de dikke paal heen. Dan raakt ze met haar schaamlippen Robbies buik. “YES!” schreeuwt ze “hij zit er helemaal in.” Ze blijft even zo zitten en begint dan kleine stukjes op en neer te bewegen. Ze voelt dat haar kutje geleidelijk gaan wennen aan de extreme penetratie en na een minuutje ligt ze hijgend te rijden op de grote penis. Ook Robbie begint nu te bewegen. Dit is voor hem de eerste keer dat een vrouw met zo’n strak kutje hem helemaal kan verdragen. Karin merkt dat ze al naar een hoogtepunt gaat en ook Robbie voelt al snel zijn sperma borrelen. Dan komen ze kort na elkaar heftig klaar. Robbie spuit een grote lading sperma diep in haar buik en Karin krijgt een heftig orgasme over haar heen. Ze blijven even zo liggen. Karin voelt dat Robbie verslapt en ze gaat van hem af. Een golf sperma komt uit haar wijd openstaande kutje. Ze valt op haar rug. “Dank je wel Karin” zegt Robbie “jij bent echt de eerste jonge vrouw die mij helemaal kan hebben” en hij geeft haar een kusje. “Knap hoor lief geil meisje. Ik heb met bewondering naar je zitten kijken” zegt Arnold en hij geeft haar een tongzoentje. Karin glimlacht. “Ja Karin, heel knap dat je dat lukte. Ik krijg het niet voor elkaar. Ik had het gevoel dat ik uitscheurde.” “Daarom vroeg ik of je mij wilde tongzoenen. Ik dacht ineens aan die eerste keer dat Arnold mij anaal penetreerde. Toen deed je dat ook en toen kon ik ontspannen. En nu werkte dat ook.” “Slim” zegt Anja. “We gaan nog wat drinken” zegt Arnold en ze lopen naar het achterdek. Anja pakt wijnglazen en Arnold zet een paar biertjes op tafel. “Jullie vrijen door elkaar met elkaar, of zie ik dat verkeerd?” “Ja” begint Anja “Arnold is niet getrouwd. Drie jaar geleden werd ik uit huis gezet door mijn toenmalige vriend. Ik ben toen bij Arnold ingetrokken; ik kende hem op dat moment al een paar jaar. Toen viel Arnold een erfenis ten deel, vanaf dat moment zijn we in Zuid Europa gaan varen. Een half jaar later hebben we in Griekenland Karin ontmoet. Die was met haar ouders op vakantie en haar vader werd onverwacht naar Nederland teruggeroepen. Haar ouders zijn kort daarna gaan scheiden en toen is Karin bij ons gebleven. In Turkije, vlakbij Bodrum, hebben wij een hele lieve Turkse vrouw ontmoet, Esra heet zij. Esra is getrouwd geweest met een Nederlander maar gescheiden. Ze spreekt goed Nederlands. Ze werkt in het restaurant van haar broer maar wij zijn alle drie stapel op haar en zij houdt heel veel van ons. Daarom ook de naam van de boot Anareska. Anja, Arnold, Esra, Karin en dan van iedere naam de eerste twee letters.” “Ik dacht dat het een Russische of Turkse meisjesnaam was.” “Dat is het ook, maar voor ons heeft de naam veel meer een symbolische waarde” zegt Karin. “Dus Arnold is een soort Anton Heyboer met drie vrouwen?” “Ja, Arnold is onze Anton” zegt Karin. Arnold heft zijn wijsvinger vermanend naar Karin en die lacht.

“Arnold heeft ook een bijnaam. Hij is onze rijke geile vent” zegt Anja. “En Anja is mijn schoonheid, Karin is mijn lieve geile meisje en Esra is mijn Turkse neukgleufje” zegt Arnold. “Dat is toch de droom van menige man, zoals jij leeft met drie vrouwen?” Ze lachen. Ze praten nog een poosje verder. “Ik ga mijn tent opzoeken” zegt Robbie “zie ik jullie morgen nog?” “Zullen we morgen nog een dagje hier blijven?” vraagt Arnold terwijl hij Anja en Karin aankijkt. “Ja, leuk” zegt Karin. “Ik vind het ook prima” zegt Anja. “Dan zijn wij morgen om een uur of half elf weer op het strand” zegt Arnold. “Gezellig, dan zie ik jullie wel.” Robbie loopt van boord af, groet nog een keer en wandelt het donker in, terug naar de camping. “Leuke knul” zegt Karin. “Leuke knul met een mega piemel” zegt Anja lachend. “Ik heb vanavond eens zitten kijken” zegt Arnold “ik schat hem toch zo’n vijf en twintig centimeter lang, misschien zelfs iets meer en aan de voet zo’n zeven centimeter dik.” “Dat is dus bijna het hoofdje van een baby” zegt Anja. “Ja zoiets. Dus Karin, dat je hem kunt hebben is heel knap. Je bent niet uitgescheurd?” zegt Arnold. “Nee, ik voel niets. Maar dit vult wel heel lekker op.” Anja proest het uit. “Dat snap ik dat je je lekker opgevuld voelt.” Ze zitten nog een poosje te praten en na nog een drankje gaan ze naar bed. De volgende morgen zitten ze redelijk op tijd aan het ontbijt. De zon schijnt al uitbundig en de temperatuur schiet omhoog. Tegen half elf wandelen ze met hun handdoeken naar het strand en daar ligt Robbie al. Hij ziet hun aankomen. Ze gaan bij elkaar liggen en al snel liggen ze met elkaar te praten. “Heb je er nog last van” vraagt Robbie aan Karin. “Helemaal niets” zegt ze “ik zou die stijve paal zo weer willen hebben.” Ze lachen. “Jij bent echt een geil meisje geworden” zegt Arnold. “Ik mag Karin zeker niet van je meenemen?” zegt Robbie met een lachje op zijn gezicht. “Wat denk je?” “Niet dus” zegt Robbie. “Dat heb je goed gedacht.” “Ik zou het ook niet willen Robbie” zegt Karin “ik vind je een leuke vent met een mega piemel maar ik hou van Arnold, Anja en Esra, dus ik blijf gewoon bij hun.” “Het was ook maar een geintje.” Ze vermaken zich die dag met praten, zwemmen en Arnold loopt even een stukje met Anja langs het strand. ’s Middags drinken ze een drankje op het terras en gaan daarna eten. Om een uur of tien lopen ze met elkaar naar de boot. Ze zitten op het achterdek en Karin heeft de glazen gepakt. Arnold pakt een fles wijn en twee biertjes. Karin die naast Robbie is gaan zitten zit met zijn piemel te spelen. Die staat al snel weer staalhard overeind. “Hoe groot is die nou in stijve toestand?” vraagt Karin. “27 centimeter lang en op de wortel 8 centimeter dik” zegt Robbie. “Dus toch bijna een babyhoofdje” zegt Anja. “Hoe groot is die van jou Arnold?” vraagt Karin. “22 centimeter lang en bijna 5 centimeter dik” zegt Anja. “Dat is ook nog fors” zegt Robbie. “Twee jaar geleden lag ik bijna te huilen van de pijn toen Arnold mij de eerste keer penetreerde” zegt Karin. “Was je toen nog maagd?” “Nee dat niet, maar de drie jongens waarmee ik daarvoor een keertje hadden geneukt hadden maar kleine pikkies vergeleken met Arnold.” “Maar mag ik deze lekkere piemel nog een keertje in me voelen?” “Van mij mag je, ik vond het gisterenavond wel lekker.” “Mag ik met Robbie naar de hut?” “Ja hoor meisje, ga jij maar.” Karin neemt Robbie bij de hand en ze lopen naar binnen. “Ze is weer in een geile bui” zegt Anja. “Ach, ze is er trots op dat ze zo’n paal kan hebben en omdat ze weet dat we morgen verder gaan wil ze hem nog een keertje voelen” “Ik vind het wel knap dat ze dat kan.” Karin is met Robbie in de gastenhut. “Probeer het eens op zijn hondjes” zegt Karin. “Is goed” zegt Robbie en gaat achter haar zitten. Hij penetreert haar en de eerste vijftien centimeter gaan makkelijk. Dan gaat hij met kleine schokjes naar voren. “Stop even Robbie” zegt Karin “hou jij je heupen maar stil, dan beweeg ik want ik kan voelen of het gaat of niet.” “Oké” en Karin begint nu zelf te bewegen. Stukje voor stukje komt Robbie met zijn megapenis in haar. Na een paar minuten zit hij voor de tweede keer helemaal in haar. Karin begint heel langzaam te bewegen. “Neuk me maar lekker” zegt ze tegen Robbie en die voegt de daad bij het woord. Langzaam verhoogt hij zijn tempo en Karin blijft tegenstoten. Dan komen ze allebei klaar. Vooral Karin voelt dat hij weer een behoorlijke hoeveelheid sperma diep in haar spuit. Ze liggen na te hijgen, Karin pakt een doekje en geeft dat aan Robbie. Die trekt langzaam zijn penis uit haar en haar kutje blijft wijd open staan. Zijn sperma glijdt naar buiten en hij veegt haar droog. Karin gaat even op bed liggen. Robbie veegt zijn penis droog en komt naast haar liggen. “Jammer dat je niet bij mij wil blijven” zegt Robbie “jij bent de eerste vrouw met wie ik heerlijk zou kunnen neuken.” “Ja, dat snap ik. Maar ik laat echt deze lieve vrienden niet in de steek.” “Weet je, ik zoek gewoon verder.” “Het zal je best wel lukken” en Karin geeft hem een zoentje “ik ben heus niet uniek.” Ze staan op en lopen weer naar het achterdek. “Het lukte weer” zegt Karin “en nu op zijn hondjes. Heerlijk was het.” “Knap hoor dat je zo’n monster kunt verwerken. Sorry voor dat woord Robbie” zegt Anja. “Karin wil jullie niet in de steek laten dus ik ga verder zoeken. Zij is echt de eerste vrouw met wie ik heerlijk heb kunnen neuken.” Ze zitten nog een tijdlang te praten en dan staat Robbie op. “Karin, bedankt, je was een perfecte bedpartner. Arnold, Anja bedankt voor de gastvrijheid.” Robbie geeft Karin en Anja nog drie zoenen op de wang en loopt van boord. “Zie ik jullie nog morgen?” “Wij varen morgenochtend om een uur of 9 weg. We steken hier over en gaan naar Venetië” zegt Arnold. “Nou goede reis dan verder en wie weet tot ziens.” “Tot ziens” zegt Arnold. Robbie steekt zijn hand op en verdwijnt in de donkere nacht. “Zo lief geil meisje, weer een ervaring rijker” zegt Arnold. “Zeker, ook weer zoiets wat ik niet had willen missen.” “Zullen we zo maar eens naar bed gaan” vraagt Anja. “Ja” zegt Karin “lekker bij elkaar slapen.” Ze drinken hun drankjes op en gaan naar bed. Arnold doet de lichten uit en loopt ze achterna. Ze knuffelen nog met elkaar en na een paar zoentjes is het welterusten en al snel is de boot stil.